Hayotimizda sodir bo'lgan, ko‘rgan, eshitgan ibratli hikoyalar umuman insonni hayron qoldiradigan, fikrlashga, ibrat olishga yoki tarbiya olishga undaydigan voqealar to'g'risida gaplashamiz...
0
0
0
0
? Фаришталарни йиғлатган Айша....✨✨✨
Айша исмли ҳофизи Қуръон қиз Туркиянинг Измир шаҳридаги истиқомат қиларди. 8 ёшида ҳофизи Қуръон бўлган қиз ҳар куни бомдод намозигача баланд овозда Қуръон тиловат қилиб қуёшни қарши оларди. Қизнинг онаси эса, ҳар сафар, қизининг хонаси олдида қизининг қироатини тингларди. Доим қизнинг хонасидан Қурони Карим оҳанглари эшитилиб турарди. Кунларнинг бирида, Айша оқ қон касаллигига чалинганлиги маълум бўлди. Бу тузалмас дард билан олишар экан ,ҳар кун Қуръон қироатини канда қилмади. Ҳаётининг охирги кунларида хам Айша Қурондан ажралмади. Қиз Аллоҳ берган дард сабаб 16 ёшида бу оламни тарк этди. Она муштипар қизидан кейин, ҳар сафар қизининг хонаси олдига борар экан қизнинг Қуръон қироати қулоқларидан кетмас эди.. Бир куни она қизининг хонаси ёнидан ўтиб кетар экан, қизининг хонасидан йиғи овозини эшитди. Аёл ўлган қизининг соғинчидан эри йиғлаяпти деб ўйлади. Она эшикни очиб қаради лекин у ерда қизнинг отаси йўқ эди. Бу ҳолат ҳар куни тундан то қуёш чиққунча такрорланаверарди. Бу ҳолатдан ташвишга тушган она саросимага тушди. Бу ҳолатни дугонасига сўзлаб берди. Дугонаси унга Измирдаги энг катта масжиднинг имомига бориб маслаҳат сўрашни маслаҳат берди. Бу воқеани эшитган имом қизнинг хонасига келиб ушбу ҳодисани ўзи кўриш истаги борлигини билдирди. Кечқурун имом жаноблари қизнинг эшиги олдига келди ҳақиқатдан ҳам қизнинг хонасидан йиғи овозини эшитилиб турарди.Қизнинг хонасига кирган имон «Аллоҳ Акбар» дея йиғлай бошлади. Бу ҳолатдан саросимага тушган қизнинг онаси имомдан нега йиғлаётганини сўради. Шунда Имом : «Аслида, йиғлаётган фаришталар эди қизингизнинг овозини соғиниб йиғлаяптилар» - дея жавоб берди.✨✨✨✨✨
Камина, ушбу ҳаётий воқеани эшитиб, шу қадар таъсирландим-ки, баъзида ибодатда сусткашлик қилганимдан жуда афсус чекдим, Роббимдан уялдим. Албатта, Роббимиз барчамизнинг хотимамизни гўзал қилсин.
Айша исмли ҳофизи Қуръон қиз Туркиянинг Измир шаҳридаги истиқомат қиларди. 8 ёшида ҳофизи Қуръон бўлган қиз ҳар куни бомдод намозигача баланд овозда Қуръон тиловат қилиб қуёшни қарши оларди. Қизнинг онаси эса, ҳар сафар, қизининг хонаси олдида қизининг қироатини тингларди. Доим қизнинг хонасидан Қурони Карим оҳанглари эшитилиб турарди. Кунларнинг бирида, Айша оқ қон касаллигига чалинганлиги маълум бўлди. Бу тузалмас дард билан олишар экан ,ҳар кун Қуръон қироатини канда қилмади. Ҳаётининг охирги кунларида хам Айша Қурондан ажралмади. Қиз Аллоҳ берган дард сабаб 16 ёшида бу оламни тарк этди. Она муштипар қизидан кейин, ҳар сафар қизининг хонаси олдига борар экан қизнинг Қуръон қироати қулоқларидан кетмас эди.. Бир куни она қизининг хонаси ёнидан ўтиб кетар экан, қизининг хонасидан йиғи овозини эшитди. Аёл ўлган қизининг соғинчидан эри йиғлаяпти деб ўйлади. Она эшикни очиб қаради лекин у ерда қизнинг отаси йўқ эди. Бу ҳолат ҳар куни тундан то қуёш чиққунча такрорланаверарди. Бу ҳолатдан ташвишга тушган она саросимага тушди. Бу ҳолатни дугонасига сўзлаб берди. Дугонаси унга Измирдаги энг катта масжиднинг имомига бориб маслаҳат сўрашни маслаҳат берди. Бу воқеани эшитган имом қизнинг хонасига келиб ушбу ҳодисани ўзи кўриш истаги борлигини билдирди. Кечқурун имом жаноблари қизнинг эшиги олдига келди ҳақиқатдан ҳам қизнинг хонасидан йиғи овозини эшитилиб турарди.Қизнинг хонасига кирган имон «Аллоҳ Акбар» дея йиғлай бошлади. Бу ҳолатдан саросимага тушган қизнинг онаси имомдан нега йиғлаётганини сўради. Шунда Имом : «Аслида, йиғлаётган фаришталар эди қизингизнинг овозини соғиниб йиғлаяптилар» - дея жавоб берди.✨✨✨✨✨
Камина, ушбу ҳаётий воқеани эшитиб, шу қадар таъсирландим-ки, баъзида ибодатда сусткашлик қилганимдан жуда афсус чекдим, Роббимдан уялдим. Албатта, Роббимиз барчамизнинг хотимамизни гўзал қилсин.
Adawmasam 9 sinf edim chevarga wogirtlikka beriwgan kanikulda avtobusda qatneman adawmasam otayul avtobuslar yangi liniyaga quyilgandi. Avtobusga chiqtim joy topib turvolib atrofga qaradim kim borligini biliwchun avtobusda. O‘rtaroda 18 yowlar atrofida bitta qiz utiribti wunaqa chiroyli qiz. Wundey chiroyliki manam ko‘zimi uzolmayabman daje yuzi tuwib turgan kotta jingale qilingan sochiyam yarawganda uziga derazadan kuchani tomowa qilib ketyabti mani xavasim kelyabti u qizdegi guzallikka manziliga etti wekili wafyordan tuxtatiwni suradida tuwib qoldi avtobusdan man muzlab qoldim wunde chiroyli qiz qultiqtayoqda ketyotgandi bitta oyog‘i anchagina kalta ekan uwanda qul oyog‘im but aqlim joyidaligiga wukur qilgandim
Доктор Солиҳ Салмон айтиб беради:
23 ёшли, оёқлари туғма шал, 23 йил ногиронлар аравачасида юрган бир бола қабулимга келди.
Орқасига йирингли яра тошган экан.
Яраларига игна ёрдамида дори қўйдим, бир тарафдан эса кесиб. Йирингини тозалаяпман.
Ўзимча бу ёш йигитни даъват қилгим келди.
Жуда ҳам ҳушчақчақ йигит эди.
Ҳеч сиқилиш, аламзадалик, ҳолидан шикоят йўқ.
-Сен туғма шалмисан?-дедим.
-Ҳа- деди.
-Демак ҳечюрмадинг, югурмадинг,
ўйнай олмадинг шундайми?-дедим.
Йигит саволимни эшитмаганга олди.
Мен ҳам паст келмадим.
Бу сафар мўлжални аниқ олдим.
-Ҳамма арзимаган нарсаларда ҳам қаттиқ асабийлашади, масалан телефоним эски, бузиқ дейди.
Эрим билан тортиштик дейди.
Хотиним аразлайверади дейди.
Нархлар қиммат дейди.
Болам йиғлоқ дейди.Пулим йўқ дейди. Ишларим юришмаяпти дейди.
Бўлар-бўлмас нарсаларни дард ҳисоблайди.
Сен эса шунча дардинг билан ҳеч нарса демаяпсан,- деб гапимни тугатмасимдан йигит
“Мен кетишни хоҳлайман, дори қўйишни тўхтатинг”, дея хонамдан чиқиб кета бошлади.
Мен яна бўш келмадим.
Сабабини сўрадим.
Шунда йигит мени йиқитган жавобни берди:
-Сен Роббим билан орамни бузишга ҳаракат қиляпсан.
Мени бутун неъматларга кўмган Роббим фақатгина оёқлар бермади.
Ва бу билан мени имтиҳон қиляпти.Мен ақлимни таниган куним Роббимга сўз берганман.
Роббимдан ҳеч кимга шикоят қилмайман.
Уни тақдирини айбламайман деб.
Сабрим эвазига жаннатини берадиган Зотдан сенга шикоят қилмайман-деди
Беш мингта жарроҳлик амалёти ўтгаздим.
Бирор марта пичоқ ёки қайчим қўлимдан тушиб кетмади.
Аммо бу йигитни гапидан сўнг қўлимдаги асбоблар ер билан бир бўлди.
Биринчи марта касал эмас, ҳаяжондан мен титраётган эдим.
Бу сафар ёрдамга муҳтож касал мен эдим.
Шундан кейин қачон дунё ташвишлари маҳзун қилса, сиқилсам, асабларим ўзимга бўйсунмаса унга шундай дейман
“Туғма шал , ўша ҳолида ҳам Роббдан шикоят қилгани ҳаё қиладиган йигит эсингдами, ана унда сен ҳам дардлар, синовлар эвазига жаннатни берадиган, Жаннат эгасидан шикоятчи бўлма!”
Мени кўзимга бечора кўринган, насиҳат қиламан, Аллоҳни эслатаман деб бел боғлаган касалимдан бир умрлик насиҳатни, унутилмас дарсни олганман.
Асл бечора ўзим эканман…
Хулоса сиздан...
23 ёшли, оёқлари туғма шал, 23 йил ногиронлар аравачасида юрган бир бола қабулимга келди.
Орқасига йирингли яра тошган экан.
Яраларига игна ёрдамида дори қўйдим, бир тарафдан эса кесиб. Йирингини тозалаяпман.
Ўзимча бу ёш йигитни даъват қилгим келди.
Жуда ҳам ҳушчақчақ йигит эди.
Ҳеч сиқилиш, аламзадалик, ҳолидан шикоят йўқ.
-Сен туғма шалмисан?-дедим.
-Ҳа- деди.
-Демак ҳечюрмадинг, югурмадинг,
ўйнай олмадинг шундайми?-дедим.
Йигит саволимни эшитмаганга олди.
Мен ҳам паст келмадим.
Бу сафар мўлжални аниқ олдим.
-Ҳамма арзимаган нарсаларда ҳам қаттиқ асабийлашади, масалан телефоним эски, бузиқ дейди.
Эрим билан тортиштик дейди.
Хотиним аразлайверади дейди.
Нархлар қиммат дейди.
Болам йиғлоқ дейди.Пулим йўқ дейди. Ишларим юришмаяпти дейди.
Бўлар-бўлмас нарсаларни дард ҳисоблайди.
Сен эса шунча дардинг билан ҳеч нарса демаяпсан,- деб гапимни тугатмасимдан йигит
“Мен кетишни хоҳлайман, дори қўйишни тўхтатинг”, дея хонамдан чиқиб кета бошлади.
Мен яна бўш келмадим.
Сабабини сўрадим.
Шунда йигит мени йиқитган жавобни берди:
-Сен Роббим билан орамни бузишга ҳаракат қиляпсан.
Мени бутун неъматларга кўмган Роббим фақатгина оёқлар бермади.
Ва бу билан мени имтиҳон қиляпти.Мен ақлимни таниган куним Роббимга сўз берганман.
Роббимдан ҳеч кимга шикоят қилмайман.
Уни тақдирини айбламайман деб.
Сабрим эвазига жаннатини берадиган Зотдан сенга шикоят қилмайман-деди
Беш мингта жарроҳлик амалёти ўтгаздим.
Бирор марта пичоқ ёки қайчим қўлимдан тушиб кетмади.
Аммо бу йигитни гапидан сўнг қўлимдаги асбоблар ер билан бир бўлди.
Биринчи марта касал эмас, ҳаяжондан мен титраётган эдим.
Бу сафар ёрдамга муҳтож касал мен эдим.
Шундан кейин қачон дунё ташвишлари маҳзун қилса, сиқилсам, асабларим ўзимга бўйсунмаса унга шундай дейман
“Туғма шал , ўша ҳолида ҳам Роббдан шикоят қилгани ҳаё қиладиган йигит эсингдами, ана унда сен ҳам дардлар, синовлар эвазига жаннатни берадиган, Жаннат эгасидан шикоятчи бўлма!”
Мени кўзимга бечора кўринган, насиҳат қиламан, Аллоҳни эслатаман деб бел боғлаган касалимдан бир умрлик насиҳатни, унутилмас дарсни олганман.
Асл бечора ўзим эканман…
Хулоса сиздан...
#хикоя
Ака.
Ака тўртта боласи билан ёш бева қолган синглисидан хабар олгани борди.
Борса, синглиси уйда йўқ. Жиянлари варрак ясаб ўтиришибди.
-Онангни анча бўлдими кетганига?!
-Бир соатча бўлди- деди салафанга чўп боғлаётган бола.
-Нимага кетди?!
-Раисдан ун сўрагани кетди, нонимиз қолмади...
Ака бир безовта қимирлаб қўйди.
-Салафанни қаердан олдинг?
-Молхонани эшигида турганди, ўшатдан олдик. Варракни учириб бўлиб, яна қоқиб қўямиз...
-Унгача сигир совқотсинми?!
Бола ерга қаради.
-Сигирни соғяпсизларми ўзи?!
-Ҳа онам соғиб ширгуруч қилиб беряптилар...
-Ҳмм. Яна қанақа овқат қилиб беряпти, онанг?!
- Ширгуруч... Ширқовоқ...
Ака ўрнидан турди, одатда дарси эрта тугаган кунлари келиб, синглисига қураётган иссиқхонасида ишларди. Меҳнат қуроллари ўша ерда сақланарди.
Болалар молхона эшигидан суғуриб олган салафанни чиқиб қайтадан қоқди. Болалар фойдаланиб, отиб кетишган "мих суғургич" ни ердан олиб иссиқхонага қўйиб чиқди.
Шу билан болаларга "тезда келаман, онанг келса бирон жойга кетмай турсин" деб тайинлади-ю, велосепедини етаклаб чиқиб кетди.
Акаси келганини болаларидан эшитган Атикани ичи зил кетди.
""Акам мен тирик эканман, бировга ялинмагин" деб кўп айтардилар, бу ишимдан роса жаҳллари чиққан бўлса керак" деб ўйлади.
Шом чўкди.
Эшик безовта таққиллади.
Атика югуриб бориб, эшикни очди: тез юрганидан пешонасини тизим-тизим тер босган, велосепеди қорнига бир қоп унни тиқиб олган акаси остонада жилмайиб турарди.
-Вой ака-я, терлаб кетганингизни қаранг, йўлларимиз адир, пастлик... Тепага юк билан чиқиш қийин бўлгандир-а?! Болалар аҳмоқ, сизни уринтириб қўйдикми, ўзингизни саккизта болангиз бор, сизга ортиқча юк бўлмай дигандим, нима қилардингиз-а, оввора бўлиб...
Атика тинмай жаврар, енги билан акасининг пешонасидаги терларни артиб, йиғламсираб унинг атрофида тинмай айланиб ўргиларди.
- Эй Атика, сингил учун ака буғдойзорни эзиб ўтса, гуноҳ бўлмас экан, баланд-пасни гапирасан-а?! Чақир Бахтиёржонни, унга варрак олиб келдим, фақат томда учирмасин, бохабар бўл!
Энди эса кириб, бир пиёла совуқ чойинг бўлса олиб чиқ!
Атика совуқ чой учун уйга югурганча кириб кетди.
©️Ummu Zaynab Ummu.
14.12.2019.
Ака.
Ака тўртта боласи билан ёш бева қолган синглисидан хабар олгани борди.
Борса, синглиси уйда йўқ. Жиянлари варрак ясаб ўтиришибди.
-Онангни анча бўлдими кетганига?!
-Бир соатча бўлди- деди салафанга чўп боғлаётган бола.
-Нимага кетди?!
-Раисдан ун сўрагани кетди, нонимиз қолмади...
Ака бир безовта қимирлаб қўйди.
-Салафанни қаердан олдинг?
-Молхонани эшигида турганди, ўшатдан олдик. Варракни учириб бўлиб, яна қоқиб қўямиз...
-Унгача сигир совқотсинми?!
Бола ерга қаради.
-Сигирни соғяпсизларми ўзи?!
-Ҳа онам соғиб ширгуруч қилиб беряптилар...
-Ҳмм. Яна қанақа овқат қилиб беряпти, онанг?!
- Ширгуруч... Ширқовоқ...
Ака ўрнидан турди, одатда дарси эрта тугаган кунлари келиб, синглисига қураётган иссиқхонасида ишларди. Меҳнат қуроллари ўша ерда сақланарди.
Болалар молхона эшигидан суғуриб олган салафанни чиқиб қайтадан қоқди. Болалар фойдаланиб, отиб кетишган "мих суғургич" ни ердан олиб иссиқхонага қўйиб чиқди.
Шу билан болаларга "тезда келаман, онанг келса бирон жойга кетмай турсин" деб тайинлади-ю, велосепедини етаклаб чиқиб кетди.
Акаси келганини болаларидан эшитган Атикани ичи зил кетди.
""Акам мен тирик эканман, бировга ялинмагин" деб кўп айтардилар, бу ишимдан роса жаҳллари чиққан бўлса керак" деб ўйлади.
Шом чўкди.
Эшик безовта таққиллади.
Атика югуриб бориб, эшикни очди: тез юрганидан пешонасини тизим-тизим тер босган, велосепеди қорнига бир қоп унни тиқиб олган акаси остонада жилмайиб турарди.
-Вой ака-я, терлаб кетганингизни қаранг, йўлларимиз адир, пастлик... Тепага юк билан чиқиш қийин бўлгандир-а?! Болалар аҳмоқ, сизни уринтириб қўйдикми, ўзингизни саккизта болангиз бор, сизга ортиқча юк бўлмай дигандим, нима қилардингиз-а, оввора бўлиб...
Атика тинмай жаврар, енги билан акасининг пешонасидаги терларни артиб, йиғламсираб унинг атрофида тинмай айланиб ўргиларди.
- Эй Атика, сингил учун ака буғдойзорни эзиб ўтса, гуноҳ бўлмас экан, баланд-пасни гапирасан-а?! Чақир Бахтиёржонни, унга варрак олиб келдим, фақат томда учирмасин, бохабар бўл!
Энди эса кириб, бир пиёла совуқ чойинг бўлса олиб чиқ!
Атика совуқ чой учун уйга югурганча кириб кетди.
©️Ummu Zaynab Ummu.
14.12.2019.
